روش شیردهی به نوزادان مبتلا به رفلاکس

هنگامی که شیر وارد معده نوزاد می شود، ممکن است حالت ریفلاکس به او دست بدهد و شیر را پس بزند که به دلیل گشاد بودن دهانه بین مری و معده رخ می دهد و بهتر است به نوزاد شیر غلیظ خورانده شود تا ریفلاکس او کمتر گردد.

سید مرتضی لسانی متخصص کودکان گفت: رفلاکس معده پدیده‌ای است که در بسیاری از نوزادان وجود دارد و بعد از اینکه شیر وارد معده نوزاد می شود، به علت اینکه دهانه بین مری و معده گشاد است، رخ می دهد.

وی افزود: اگر نوزاد به طور مستقیم و صاف خوابانده شود، بیشتر حالت رفلاکس پیدا می‌کند و حالت خفقان و نفس تنگی و خس خس و گاهی سرفه و گرفتگی بینی در او ایجاد می‌شود و در نتیجه کمتر می تواند بخورد، وزن او کمتر بالا می‌رود و رشد نوزاد به عقب می‌افتد.
لسانی تصریح کرد: بهتر است به نوزاد شیر کمتر اما به دفعات زیاد داده شود، زیرا هنگامی که او زیاد شیر می‌خورد، از مری او بالا می آید و دچار استفراغ می‌شود، هرچه شیر رقیق تر باشد حالت رفلاکس بیشتر می‌گردد، بنابراین مناسب است که به نوزاد شیر غلیظ خورانده شود.
وی اظهار داشت: بهترین کار برای جلوگیری از رفلاکس معده نوزادان این است که مادر به حالت نشسته به نوزاد خود شیر دهد و کنار او نخوابد، بینی او باز نگه داشته شود و پس از شیردادن بچه روی شانه مادر گذاشته شود و به آرامی با دست بر پشت او زده شود.
 
لسانی بیان کرد: بهتر است تا 5 ماه اول نوزاد به شکلی خوابانده شود که سر او به سمت بالا و پاهایش پایین قرار گیرد.
وی گفت: اگر با انجام این اقدامات رفلاکس نوزاد بهبود نیافت، بهتر است که به پزشک مراجعه شود.
این متخصص در پایان خاطرنشان کرد: همه رفلاکس ها به درمان نیازی ندارند و اغلب با تکنیک و طرز شیردادن صحیح بهبود می یابند و اگر بهتر نشدند و نوزاد مشکل تنفسی پیدا کرد و به طور مکرر استفراغ کرد، حتما باید به پزشک مراجعه شود و پزشک در ضمن معاینه علاوه بر تعلیم مادر دارو می دهد و معمولا تشخیص قطعی با سونوگرافی و رادیوگرافی از مری نوزاد صورت می‌گیرد.
 
منبع: باشگاه خبرنگاران
 
عفونت تناسلی در دختران خردسال را جدی بگیرید

شاید برای شما پذیرفتنی نباشد که دختر خردسالتان نیز ممکن است ترشح ناحیه تناسلی داشته باشد؛ البته احتمال بروز عفونت مهبل و دستگاه تناسلی قبل از سن بلوغ بسیار کم است، اما در شرایط خاصی ممکن است یک دختربچه نیز از مشکلات ناحیه تناسلی و ترشح غیرطبیعی در این ناحیه رنج ببرد.

دکتر آمنه لاهوتی اشکوری، متخصص زنان در این باره توضیح می دهد: دستگاه تناسلی کودکان در سنین قبل از بلوغ معمولا ترشحات خاصی ندارد؛ یعنی ترشحات قابل رویت مثل خانم های بالغ در آنها دیده نمی شود. به بیان دیگر در کودکان در سال های قبل از بلوغ ممکن است گاهی ترشحات شیری یا سفید رنگ در ناحیه تناسلی کودک دیده شود که براحتی با آب شسته می شود و هیچ نشانه ای از التهاب، قرمزی، خارش و سوزش نیز در وی دیده نمی شود.

ترشحاتی که نگران کننده نیست

ترشحات ناحیه تناسلی کودکان طبیعی و جای هیچ گونه نگرانی ندارد. این ترشحات می تواند نشانه نزدیک شدن زمان عادت ماهانه در دختران نیز باشد، اما دکتر لاهوتی در گفت و گو با جام جم تاکید می کند: توجه داشته باشید که ترشحات طبیعی ناحیه تناسلی کودک، شفاف و بدون بوست و به خارش یا مشکلات دیگر منجر نمی شود و مشخص ترین ویژگی این ترشحات این است که برای مدت طولانی یعنی یکی، دو سال بی هیچ تغییری دیده می شود. با نزدیک شدن به زمان عادت ماهانه ممکن است این ترشحات به دلیل تغییرات هورمونی کمی غلیظ تر شود یا تغییر رنگ دهد. بجز این دسته از ترشحات در صورت دیدن هر نوع ترشح دیگری در دختران کوچک باید به پزشک مراجعه کرد.

ترشحات همراه با سوزش ادرار

اما خانواده ها چطور می توانند متوجه غیرطبیعی بودن ترشحات واژینال دختران کوچکشان شوند؟

به گفته دکتر لاهوتی، مشخص ترین ویژگی ترشحات طبیعی این است که برای مدت طولانی به یک شکل و شدت مشخص ادامه پیدا می کند، اما باید به ترشحاتی که یک مرتبه ظاهر می شوند یا به مرور زمان شدت بیشتری پیدا می کند، توجه شود. البته تغییر رنگ و بدبو شدن ترشحات نیز بسیار اهمیت دارد. همچنین معمولا دختران همراه با این ترشحات از سوزش ادرار، درد کمر و ران شکایت دارند.

وجود جسم خارجی

خوب است بدانید که شایع ترین علت ترشح غیرطبیعی در کودکان خردسال، وجود جسم خارجی همچون دستمال کاغذی در واژن است که چنین اتفاقی ممکن است در پی کنجکاوی کودک نسبت به شناخت بدنش اتفاق بیفتد.

حتی دکتر لاهوتی تاکید می کند: گاهی هم کودکان خردسال حین بازی ممکن است جسمی را داخل واژن خود فرو کنند. نشانه وجود جسم خارجی در واژن معمولا ترشحات بسیار زیاد و در بسیاری موارد خونابه است و در صورت تشخیص ندادن بموقع و باقی ماندن جسم خارجی در واژن ممکن است ترشحات او بدبو نیز باشد.

عفونت ناحیه تناسلی

اما گاهی ترشح مهبل و ناحیه تناسلی از سطح یک ترشح طبیعی بدون علامت فراتر می رود و آن وقت است که باید به احتمال عفونت ناحیه تناسلی کودک نیز بیندیشیم.

دکتر لاهوتی با اشاره به این که علائم شایع این نوع عفونت، قرمزی ، درد و خارش اطراف ناحیه تناسلی است، می گوید: همچنین ترشح از مهبل که ممکن است با یا بدون بو باشد و درد در هنگام ادرار کردن و خونریزی از ناحیه مبتلا نیز ممکن است از دیگر علائم باشد. بروز چنین بیماری ممکن است از عفونت های حاصل از باکتری ها، انگل ها، قارچ های مخمری شکل ، ویروس ها یا آلرژی به لباس هایی با الیاف مصنوعی، صابون یا دیگر چیزهایی که در تماس با ناحیه تناسلی است، ناشی شود. همچنین خراشیدگی ، ساییدگی یا آسیب ناحیه تناسلی در اثر گذاشتن اجسام خارجی در مهبل به وسیله کودک یا یک همبازی یا تحریک ناشی از خوشبوکننده حمام یا مواد افزودنی حمام نیز ممکن است اتفاق بیفتد. از عوارض عفونت و التهاب مزمن ناحیه تناسلی کودکان می توان به چسبندگی اشاره کرد که اگر این اتفاق بیفتد، حتما مراجعه به پزشک برای رفع چسبندگی ضروری است.

آنچه باید به کودکتان بیاموزید:

- برای پیشگیری از عفونت ناحیه تناسلی به کودک یاد بدهید، پس از اجابت مزاج از مهبل تا مقعد خود را کاملا شستشو دهد.

- نگذارید کودک با لباس مرطوب بویژه حوله حمام مرطوب بنشیند.

- اجازه ندهید کودک از کاغذ توالت رنگی یا معطر، صابون بودار یا خوش بوکننده حمام استفاده کند.

- زیرشلوارهای نخی یا زیرشلوارهای نایلونی با فاق نخی در اختیار کودک قرار دهید.

- در شرایطی که کودک نشانه های عفونت ناحیه تناسلی را نشان می دهد یا با وجود درمان ، علائم بیماریش ظرف هفت تا ده روز بهبود نیافته است و با خونریزی یا تورم غیرمعمول مهبل نیز همراه است باید به پزشک مراجعه کنید.

منبع: جام جم

سفری خوش با بچه ها

 

اگر قرار است با فرزند خود سفر کنید، به شما توصیه می کنیم به این همراه کوچک خود به چشم انسانی نگاه کنید که به سفر شما بُعد تازه و متفاوتی می بخشد. توقعات خود را پایین بیاورید و سعی کنید همه چیز را آسان بگیرید. به قول حافظ: گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع، سخت می گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش!

وقتی کودک شما سرما می‌خورد نیاز به نوشیدن آب کافی دارد. نوشیدن مایعات از کم شدن آب بدن جلوگیری کرده، ماده مخاطی را رقیق و از گرفتگی بینی جلوگیری می‌کند.

کدام مایعات به بهبود بیمار بیشتر کمک می‌کنند؟

به عقیده کارشناسان، تقریبا همه نوع مایعات به کودکان بیمار کمک می‌کنند. البته برخی موارد بهتر عبارتند از:

- آب. اگر فرزند شما نوشیدن آب ساده را دوست ندارد، می‌توانید مقداری آبمیوه هم به آن اضافه کنید.

- آب میوه. اکثر کودکان آبمیوه را دوست دارند. اما یادتان باشد که آّب میوه‌های حاوی اسید سیتریک --مانند آب پرتقال– می‌تواند باعث بدتر شدن گلودرد شود. آب سیب یا انگور در این مواقع می‌تواند به تسکین درد کمک کند. آبمیوه را با کمی آب رقیق کنید تا کودک بیشتر از قند موجود در میوه، آّب بخورد.اگر کودک شما از کم شدن آب بدن رنج می‌برد، بجای آبمیوه از محلول‌های خوراکی مثل "پدیالیت" یا "اینفالیت" استفاده کنید. آبمیوه دست‌ساز مقادیر مناسب قند و نمک برای درمان کمبود آب در بدن کودک را ندارد.

- چای بدون کافئین. نوشیدنی‌های گرم می‌توانند تسکین دهنده بوده و به رقیق کردن مایع مخاطی کمک کنند. فقط مطمئن شوید که چای زیاد داغ نباشد. می‌توانید از مقداری عسل هم برای تسکین گلودرد یا سرفه استفاده کنید – البته برای کودکان بالای یک سال.

- شیر. برخلاف چیزی‌هایی که ممکن است شنیده باشید، شیر برای کودکان مبتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا خوب است. شیر باعث سفت شدن مایع مخاطی نمی‌شود و پروتئین، کالری و چربی موجود در شیر می‌توانند مقاومت بدن کودک شما را افزایش دهند.

کودکان بیمار از چه نوشیدنی‌هایی باید پرهیز کنند؟ از نوشیدنی‌های کافئین دار پرهیز کنید – کودک بیمار به آنها احتیاج ندارد. از نوشیدنی حاوی شکر و سودا ، دوری کنید. البته اگر کودک شما فقط حاضر به نوشیدن یک نوشیدنی شیرین است، می‌توانید این بار را استثنا قائل شوید.

اگر کودک بیمار ، از نوشیدن مایعات خودداری می‌کند، چه باید کرد؟

سرماخوردگی و آنفولانزا اشتهای کودک را کم می‌کند. در این مواقع ممکن است کودک از نوشیدن مایعات خودداری کند. اگر این اتفاق افتاد، آب یا آبمیوه را با مواد غذایی جذاب تر برای کودک ، جایگزین کنید. موارد زیر را امتحان کنید:

- بستنی. در صورت امکان بستنی‌های درست شده از آبمیوه طبیعی (بجای آب قند) تهیه کنید یا خودتان از آبمیوه بستنی درست کنید.

- ژله. سعی کنید ژله را به شکل‌های جالب درآورید.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، بابک حسینی نژاد
منبع: webmd.com

آیا والدینی هستند که گاهی از تلویزیون برای پر کردن وقت کودکشان استفاده نکرده باشند؟ از همه این‌ها گذشته والدین با هزاران تقاضا رو به رو هستند. زمانی که شما مشغول تهیه شام یا مشغول انجام کارهای خانه هستید یا به تنهایی نیاز دارید، تلویزیون می‌تواند کودک خردسال شما را سرگرم کند.

با این حال، احتمالاً این را نیز می‌دانید که محدود کردن زمان تماشای تلویزیون برای خردسالان از اهمیت برخوردار است. این اهمیت تا چه حد است؟ در مطالعه 1314 کودک در سال 2010 مشخص شد که هر چقدر کودکان بین 2 تا 5 ساله زمان بیشتری را صرف تماشای تلویزیون کنند، در سن 10 سالگی کمتر به ورزش روی می‌آورند. تماشای زیاد تلویزیون همچنین با افزایش شاخص توده بدنی (BMI) و نیز مصرف میان وعده های کم ارزش و نوشیدنی‌های بدون الکل ، مربوط است. شاخص توده بدنی سنجش وزن نسبت به قد است.

با شدت یافتن عادت تماشای تلویزیون، دور کردن کودکان از تلویزیون کار بسیار دشوارتری است. بنابراین سال‌های پیش از دبستان ،زمان مناسبی است تا عادت‌های خوبی را در خصوص تماشای تلویزیون در کودک خود پرورش دهید. در زیر روش‌هایی را  برای محدود کردن تماشای تلویزیون و در نظر گرفتن فعالیت‌های بهتر برای کودک ، شرح می دهیم:

جایگزین‌های مناسب به جای تلویزیون برای کودکان پیش دبستانی

البته کودک خردسال شما باید بخش زیادی از زمانش را صرف بازی، یادگیری و ارتباط با شما [والدین] و افراد دیگر کند. اما زمانی که شما مشغول کارید، سعی کنید وقت کودک خود را با فعالیتی به غیر از تلویزیون پر کنید.

در صورت امکان کودک خود را در انجام کارهای خانه با خود همراه کنید. او می‌تواند با جاروی کوچکی قسمتی از اتاقی را که شما مشغول جارو کردن آن هستید، جارو کند. او می‌تواند مبلمان را گردگیری کند یا با جاروبرقی اسباب بازی مشغول شود. اگر کودک شما می‌خواهد آشپزی شما را تماشا کند، می‌تواند نام و رنگ غذاها را یاد بگیرد. یا وظایف کوچکی را مثل اضافه کردن مواد غذایی یا مخلوط کردن آن‌ها را به او محول کنید.

سبدی مخصوص برای اسباب بازی‌های کودکتان داشته باشید. این سبد را پر از چیزهایی کنید که کودک شما را برای مدتی سرگرم ‌کند : مثل کتاب، پازل و اسباب بازی. این سبد را در کمدی دور از چشم قرار دهید و تنها زمانی که واقعاً به آن نیاز دارید، بیرون آورید. این کار کودکتان را برای مدت زمانی طولانی مجذوب خواهد کرد.

سی دی را پخش کنید.چند نوار یا سی دی مخصوص پخش داستان‌های خوب کودکانه خریداری کنید تا زمانی که شما مشغول کار هستید، کودک خردسالتان به داستان‌های آن گوش دهد، یا می‌توانید صدای خودتان را به هنگام خواندن داستان مورد علاقه فرزندتان ضبط کنید. این کار به پرورش مهارت‌های شنیداری کودکتان نیز کمک می‌کند.

شش راه حل برای کنترل زمان تماشای تلویزیون برای کودکان زیر پنج سال

بر اساس رهنمون‌های آکادمی پزشکی اطفال امریکا، کودکان 2 سال به بالا نباید بیش از یک یا دو ساعت به تماشای تلویزیون بنشینند. نکته های زیر می‌تواند به پرورش عادت صحیح تماشای تلویزیون در کودک شما کمک کند:

1- در خصوص تنها تماشاکردن تلویزیون کودک، عاقلانه عمل کنید.

دکتر دونالد شیفرین استاد بالینی پزشکی اطفال در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سیاتل و عضو کمیته ارتباطات آکادمی پزشکی اطفال امریکا می‌گوید: «اگر لازم است از تلویزیون به عنوان یک سرگرمی بهره بگیرید، مراقب باشید که چه مدت زمانی را کودکتان پای آن می‌نشیند». برنامه ای آرام و آموزشی را انتخاب کنید که از مشخصه های آن آواز و رقص باشد.

2- از تله های تبلیغاتی اجتناب کنید.

کودکان هر ساله 40000 آگهی تبلیغاتی را در تلویزیون تماشا می‌کنند و بر اساس تحقیقات آکادمی پزشکی اطفال امریکا، کودکان زیر شش سال تفاوت میان آگهی‌های تبلیغاتی و برنامه واقعی را نمی‌دانند. بنابراین با انتخاب برنامه های غیر تبلیغاتی یا ویدئوهای آموزشی به جای پخش برنامه های تبلیغاتی کودک را از معرض این تبلیغات دور کنید . یک مطالعه نشان داد که از میان بیش از 12000 آگهی‌های تبلیغات مواد غذایی، 67 درصد آن‌ها متعلق به غذاهای ناسالم است. اکثریت این آگهی‌های تبلیغاتی در خلال برنامه های کودک پخش می‌شدند.

3- با کودکتان به تماشای تلویزیون بنشینید.

دکتر شیفرین در مصاحبه ای با WebMD می‌گوید : ابتدا برنامه یا دی وی دی مناسب سن فرزند خود پیدا کنید و سپس با هم دیگر به تماشای آن نشسته و لذت ببرید. به این ترتیب تماشای تلویزیون به رویدادی تبدیل می‌شود. پس از اتمام برنامه در برابر عوض کردن کانال‌های تلویزیون مقاومت کنید و در عوض تلویزیون را خاموش و به کاری پرتحرک‌تر بپردازید.

4- دلیل خاموش کردن تلویزیون را به فرزندتان بگویید.

دکتر شیفرین می‌گوید: «ممکن است بگویید، می‌خواهم تلویزیون را خاموش کنم چون نمی‌خواهم تمام مدت تلویزیون حواس مرا پرت کند. به او بگویید به اندازه کافی تلویزیون تماشا کرده‌ایم و بر ارزش‌های خانوادگی تأکید کنید و کارهایتان را توضیح دهید». اما قبل از تماشای تلویزیون، مطمئن شوید به فرزند خردسال خود بگویید چند تا برنامه خواهید دید. بچه‌ها باید بدانند چه در انتظار آن‌هاست.

5- از تلویزیون برای تشویق به انجام فعالیت‌های پر تحرک استفاده کنید.

اگر شما نگران آن هستید که فرزند خردسال شما به اندازه کافی ورزش نمی‌کند، دی وی دی ورزشی یا بازی‌های پر تحرک دستگاه های بازی که بازیکنان را به بلند شدن و حرکت در طی بازی وا‌می‌دارد، در نظر بگیرید و این ورزش‌ها را با فرزندتان انجام دهید. دکتر مایکل برادی رئیس کمیته انجمن روان‌پزشکی کودکان و نوجوانان و استاد دانشکده پارک دانشگاه مریلند می‌گوید: «کودک شما در این سن، تنها با همراهی شما به فعالیت خواهد پرداخت».

6- الگوی درستی برای او باشید.

اگر شما نمی‌خواهید که کودک خردسال شما وقت زیادی را صرف تماشای تلویزیون کند، بنابراین شما هم نباید این کار را انجام دهید. تلویزیون را از اتاق خواب خود و اتاق آن‌ها خارج کنید. از روشن کردن تلویزیون در بدو ورود خود به خانه و روشن گذاشتن آن در زمان ترک خانه خودداری کنید؛ حتی زمانی که کودک در حال تماشای آن نیست. بر اساس تحقیقات انجام گرفته توسط آکادمی پزشکی اطفال امریکا، هنگام صرف غذا تلویزیون را خاموش کنید. برادی بیان می‌کند: «تلویزیون به صدایی پس زمینه تبدیل می‌گردد که والدین باید جای خالی آن ا پر کنند. بنابراین، این مسئله به یک عادت تبدیل می‌شود.»

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، سمیرا قاسمی
منبع: webmd.com

دلایل بیخوابی در نوزادان و کودکان

نوزاد

خوابیدن کودکان در شب آن هم سریع و بی درد سر ، بیشتر شبیه  افسانه هاست و به ندرت اتفاق می افتد.نوزاد ها در دوماه اول تولد دارای برنامه ی خواب نامنظم هستند و  روزانه حدود 12 تا 18 ساعت میخوابند.حدود سه تا شش ماهگی برنامه ی خوابشان تقریبا مرتب می شود.از حدود سه ماهگی تا یک سالگی نوزادان نیاز به 14 تا 15 ساعت خواب در روز دارند که چرت زدن نیز شامل این مدت زمان می شود.حدود 9 ماهگی 70 تا 80 درصد نوزادان ، دیگر مشکلی با خواب ندارند ، یعنی طول دوره خواب تا بیداری آنها در شب ،  پنج تا شش ساعت است.

شما فقط کمک کنید

اگر والدین هر شب ، خودشان کودکان را بخوابانند، او یاد نمی گیرد که خودش به تنهایی بخوابد و ممکن است برای به تخت خواب رفتن وجلب توجه والدین، گریه کند.او را هنگامی که هنوز نیمه خواب است و کامل نخوابیده در تخت خواب بگذارید. با این روش می آموزد که برای خوابیدن به خود متکی باشد، حتی اگر نیمه های شب از خواب بیدار شود.

بیش از حد خسته است

کودکان نوپا و پیش دبستانی، اگر به میزان کافی نخوابند ، می توانند تحریک پذیر باشند و این باعث می شود برخی از کودکان حتی، بیشتر از قبل در برابر خوابیدن، مقاومت کنند. کودکان نوپا و پیش دبستانی، نیاز به 11 تا 14 ساعت خواب در هر 24 ساعت دارند.مقداری از این زمان نیز صرف چرت زدن می شود. در این سنین داشتن یک برنامه منظم و دقیق برای خوابیدن ، بیدار شدن ، چرت زدن و همچنین وعده های غذایی و زمان بازی مناسب برای کودکان ، امری بسیار مهم و اساسی است.

اضطراب جدایی

اضطراب جدایی نیز می تواند مشکلات خواب را افزایش دهد.صحبت کردن، آواز خواندن، تکان های گهواره، و یا پرخوری ، به نوبه خود ممکن است این مرحله را به عادت بد شب بیدار شدن، تبدیل نماید.در حدود 6 ماهگی می توانید او را برای تنها خوابیدن آماده کنید. در صورت بیدار شدن ، اگر کودک ، علایم  بیماری ندارد، برایش به آرامی لالایی گفته و پشتش را بمالید ؛ اما بلندش نکنید یا به او غذا ندهید. برای کودکان نوپایی که از تاریکی شب می ترسند، یک چراغ خواب کوچک می تواند باعث آرامش شود.

نداشتن برنامه ی خواب منظم

هر شب انجام کار های یکسان قبل از خواب، به کودک کمک می کند که فرق بین زمان بیداری و خواب را بفهمد.یک برنامه ی خواب منظم  که شامل کار هایی مانند حمام کردن، داستان گفتن، غذای سبک و پس از آن چراغ های خاموش باشد، به او در درک زمان خواب کمک می کند. این برنامه باید هر شب بطور یکسان اجرا شود و همیشه به اتاق خواب کودک منتهی شود.متخصصین پیشنهاد می دهند که این برنامه را از 4 ماهگی برای کودک اجرا کنید.

بیداری شبانه

خواه به دلیل  اضطراب جدایی باشد  یا نبود یک برنامه ی دقیق خواب ، یا به هر بهانه دیگر ،بعضی از کودکان برای بیدار ماندن پافشاری و بهانه تراشی می کنند.ممکن است بخواهند داستان دیگری برایشان بخوانید یا نوشیدنی دیگری بنوشند و یا دوباره به حمام بروند. اما شما کوتاه نیایید ، هر چند دقیقه یک بار به اتاق کودک بروید و او را با مهربانی به خوابیدن تشویق کنید؛ مدت زمان این  سر زدن ها، هربار باید کوتاه تر شود.

زمان چرت زدن ها کافی نیست

اگر فرزندتان در طول روز از خواب کافی برخوردار نباشد، خواه نا خواه هنگام شب ، در خوابیدن، دچار مشکل می شود.بیشتر نوزادان به دو یا سه وعده خواب کوتاه در روز نیاز دارند. کودکان نوپا نیاز به حداقل یک  بار چرت زدن در روزو کودکان کوچک تر اغلب به دو بار چرت زدن نیاز دارند. بیشنر کودکان تا سن 5 سالگی عصر ها می خوابند. به خلق و خوی فرزندتان توجه کنید، اگربداخلاق و خواب آلود است، اجازه دهید چرت بزند؛ اما مانع خوابیدن او تا وقت خواب شبانه و یا خواب های مقطع بشوید.

آپنه انسدادی خواب

گاهی وقت ها کودکان به دلیل آپنه ، قادر به خوابیدن نیستند.این عارضه زمانی اتفاق می افتد که  راه ورود و خروج هوا اغلب با بزرگ شدن لوزه ها و بافت های بینی به نام لوزه سوم  مسدود می شود. کودکان مبتلا به آپنه معمولابا صدای بلند خروپف می کنند و  به زحمت نفس می کشند که همین امر باعث می شود خواب ناآرامی داشته باشند و شایع ترین سن بروز این عارضه 3 تا 7 سال است؛ در این سنین  لوزه ها و آدنوئید بزرگترین اندازه ی خود را دارند. درمان این عارضه  بکمک  جراحی یا استفاده از ماسک بینی در شب امکان پذیر است.

خر و پف

حدود 10 ٪ از کودکان خر و پف می کنند.دلایل خر و پف می تواند متنوع باشد که شامل آپنه ،آلرژی های فصلی، گرفتگی ناشی از سرما، و یا انحراف تیغه بینی است.اگر فرزند شما به دلیل مشکلات تنفسی قادر به خوابیدن نیست با یک متخصص اطفال مشورت کنید.اگر خروپف فرزندتان باعث اختلال در خوابش می شود و دلیل آن از علائم آپنه نیست ، احتمالا مشکل با مصرف  داروهایی  از جمله اسپری بینی استروئیدی که از التهاب بافت های بینی می کاهد،حل می شود.

کابوس و وحشت شبانه

خواب های بد معمولا بی ضرر اند.این نوع خواب ها بطور معمول در انتهای دوره ی نوجوانی پایان می پذیرند.اگر فرزند شما شب ها کابوس می بیند، شاید از چیزی به شدت می ترسد؛ اجازه دهید برای شما از دلیل ترسش حرف بزند.در هنگام دیدن کابوس شبانه کودک ممکن است در حالیکه هنوزخواب است، وحشت زده رفتارکند، ولی در هنگام بیداری چیزی از اتفاق و کابوس های شب گذشته اش به یاد نیاورد.هنگامی که فرزندتان کابوس دید، او را دلداری دهید.از مقدار خواب کافی و برنامه ی زمان بندی دقیق برای خواب کودکتان مطمئن شوید.در صورتی که کابوس های فرزندتان ادامه داشت با متخصص اطفال خود مشورت کنید.

خواب گردی

کودکانی که شب ها کابوس می بینند، اغلب خواب گردی می کنند،هنگامی که آنها تا حدی بیدار هستند راه  می روند، صحبت می کنند،درتخت خواب خود می نشینند  و یا به انجام فعالیت های دیگر می پردازند.ممکن است چشمانشان باز باشد، اما هوشیار نیستند.هیچوقت کودکی را که در حال خوابگردی است ، بیدار نکنید زیرا امکان دارد او را بترسانید.به آرامی او را به سمت تختش هدایت کنید.محیط اطرافش را امن نگه دارید درب خانه را قفل کنید و از حفاظ مناسب برای پله ها استفاده کنید.

آلرژی ها، آسم، و....

برخی دلایل ، می توانند مانع خواب خوب کودک شوند.گرفتگی بینی، آلرژی، سرماخوردگی و آسم می تواند باعث تنفس سخت  شود ،در نوزادان، قولنج، بازگشت اسید به مری، گوش درد، یا درد دندان درآوردن نیز می تواند منجر به خواب ضعیف شود.

ساعت بدن نوجوانان

چرخه ی خواب در دوران نوجوانی و بلوغ تغییر می کند. نوجوانان عصرها هوشیارتر و صبح ها خواب آلوده تر هستند.با ساعت جدید بدن نوجوان کنار بیایید. به او اجازه دهید تکالیفش را شب ها انجام دهد و اگر برایش امکان دارد صبح ها دیرتر از خواب بلند شود. نوجوانان به حداقل هشت و نیم ساعت خواب در روز نیاز دارند.

برخی از مدارس و متخصصان خواب در تلاش اند که ساعت شروع به کار مدارس نوجوانان دیرتر شود، تا آنها با هوشیاری کامل در مدارس حاضر شوند.

توصیه های مفید دیگر:

پستانک و یا خرس عروسکی را هم امتحان کنید

گاهی وقت ها همراه داشتن وسیله ای آشنا هنگام خواب می تواند به کودک آرامش ببخشد.مکیدن پستانک مانند مکیدن سینه ی مادر نوزاد را تشویق به خوابیدن می کند. یک اسباب بازی مخصوص مانند خرس عروسکی نیز، می تواند باعث آرامش وی گردد.صدای زنگ تلفن و یا درب خانه  نیز،  می تواند کودک یا نوپای شما را از خواب بیدار کند.

اتاق راحتی را برای خواب تدارک ببینید

یک اتاق دلپذیر، خواب را برای کودک راحت تر می کند.هنگام خواب از تاریک بودن اتاق و دمای مناسب آن اطمینان حاصل کنید. یک نور ضعیف در اتاق خواب کافی است. برای بزرگتر ها، یک لباس آستین کوتاه که نه زیاد گرم ونه نازک باشد ،مناسب است و برای کودکان نیز یک لباس خواب سبک و راحت کافی است.اتاق را ساکت نگه دارید.اگر ممکن است کودک صدای تلویزیون و دیگر صدا های خانه را بشنود، در را ببندید.

بدانید چه مقدار خواب مناسب است

آیا فرزند شما پشت  میز خوابش می برد؟ ده درصد کودکان در ساعات مدرسه خسته هستند و در کلاس خوابشان می برد. کودکان بین 5 تا 10 سال ، دریک شبانه روز، حداقل به ده ساعت خواب نیاز دارند.یک کودک باید پس از رفتن به تخت خواب،  در مدت نیم ساعت به خواب برود تا برای شروع روز بعدی سرحال باشد.

استفاده  ازکامپیوتر، تلفن همراه، تلویزیون و ... قبل از خواب  ممنوع

با در دسترس بودن مداوم تلفن،کامپیوتر و بازی های ویدیویی نوجوانان بجای خواب به استفاده ی بیش از حد از این فناوری ها کشیده می شوند.اما نوجوانان نیزمانند کودکان و بزرگسالان نیاز به برنامه ی زمان بندی شده و دقیق برای خواب دارند. استفاده ی بیش از حد  از وسایل الکترونیکی مانند کامپیوتر و تلویزیون و غیره مغز را بیدار نگه می دارد و باعث خواب آلودگی در روز بعد می گردد.تلویزیون، کامپیوتر و تلفن را خارج از اتاق خواب نگه دارید و اجازه ندهید که نوجوان  به بهانه بازی، تا دیروقت ،بیدار بماند.

کودکان،استرس و بیخوابی

دلایل زیادی برای ناراحتی های خواب کودکان وجود دارد.اگر چه گاهی بی خوابی دلایل جسمانی هم دارد ، اضطراب نیز از دیگر دلایل بی خوابی یا بد خوابی در کودکان و نوجوانان است.این اضطراب می تواند ناشی از فکر کردن و نگرانی درباره ی تکالیف مدرسه، روابط و یا کارهای مربوط به روز بعد باشد. استفاده از داروهای خواب آور روش درستی نیست.به آنها کمک کنید تا با پیروی از یک برنامه منظم برای خواب  و یا روش های آرمیدگی، آرامش خود را بازیابند و همچنین از خوردن کافیین و کار با وسایل الکترونیکی قبل از خواب پرهیز کنند.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، مژان داداش زاده
منبع: webmd.com