هوميوپاتى در زمينه چه بيمارىهايى كاربرد دارد؟
هوميوپاتى سيستم درمانى كاملى به موازات پزشكى رايج مىباشد، بدان گونه كه از بيمارىهاى حادى نظير سرماخوردگى و اسهال و استفراغ گرفته تا بيمارىهاى مزمنى نظير سرطانها و ايدز را مىتواند تحت درمان قرار بدهد.
همچنين در حوادثى مثل شوكها، پيچخوردگىها، شكستگىها و ترميم زخمها و سوختگىها كاربرد دارد. لكن در زمينه يك سرى از بيمارىها درصد موفقيت، خيلى بالا و در بعضى ديگر درصد موفقيت، خيلى پايين مىباشد. مثلاً در بيمارىهايى مانند سردرد، سينوزيت، حساسيتهاى فصلى، مشكلات تيروئيد، مشكلات قلبى و ريوى بخصوص آسم، كيستهاى سينه، ناراحتىهاى گوارشى دردهاى معده و ورم معده، سنگهاى كليوى، ناراحتىهاى ادرارى، اختلالات جنسى مثل سردمزاجى يا ميل جنسى بيش از حد، مشكلات زنان و زايمان مانند نازايى و ديرزايى، فيبرومهاى رحمى، كيستهاى تخمدان و اختلالات پريود و دردهاى قبل از آن، دردهاى استخوانى و عضلانى و مشكلات پوستى و بخصوص مسائل روحى روانى نظير افسردگى، اضطرابها درصد موفقيت بسيار بالا مىباشد. ولى در بيمارىهايى مانند سرطانها، M.S و ايدز درصد موفقيت بسيار پايين است.
آيا در انتخاب همسر نيز مىتوان از هوميوپاتى بهره جست؟
از آنجايى كه شرح حالگيرى هوميوپاتى بسيار دقيق مىباشد و تمام جنبههاى شخصيتى، بيمارىها و عادات فرد بررسى مىگردند، در تلفيق با ملاكهاى انتخاب همسر مىتواند كمك كننده باشد. همچنين مىتوان در انتخاب كارمندان و رؤسا يك واحد سازمانى نيز از اين روش شرح حالگيرى بهره برد.
محدوديتهاى هوميوپاتى چيست و علل آن كدامند؟
به طور كلى ما نبايد با روش درمانى هوميوپاتى با تعصب بىمورد برخورد كنيم، چرا كه هدف، بهبودى بيمار در كوتاهترين، ايمنترين و كمخرجترين راه مىباشد. لذا مثلاً در مورد آپانديسيت كه ما فرصت كوتاهى داريم، بايد تكليف مريض را حداكثر در طى 24 ساعت معلوم نماييم. در اين موارد ما داروى هوميوپاتى را تجويز كرده، لكن بيمار را سريعاً به بيمارستان معرفى مىكنيم. چنانچه داروى هوميوپاتى دقيق انتخاب شده باشد، بيمار لزومى به جراحى پيدا نخواهد كرد، در غير اين صورت بيمار بايد حتماً جراحى شود. پس در اين مورد محدوديت ما به علت زمان بوده است.
در بيمارىهايى مانند سرطان يا ايدز هرچند كه اخبارى از بهبودى اين بيمارىها توسط هوميوپاتى در راديو و تلويزيون اعلام شده است، اما دست ما بسيار بسته مىباشد و درصد موفقيت در اين گونه بيمارىهاى پيشرفته قابل مقايسه با درصد موفقيت در ديگر بيمارىهاى غيرپيشرفته نمىباشد. در اينجا محدوديت ما به خاطر نيروى حياتى بسيار تحليل رفته فرد است. محدوديت ديگر هوميوپاتى در مورد بيمارانى است كه ساليان سال از داروهاى سنگينى مانند كورتونها، هورمونها، مخدرها، داروهاى شيمىدرمانى و يا داروهايى نظير ليتيوم و هالوپيريدول استفاده كردهاند. البته سابقه استفادهكردن از اين داروها مغايرت صد در صد با استفاده از داروهاى هوميوپاتى ندارد، لكن در اين موارد مدت درمان بسيار بسيار طولانى خواهد بود و يا اينكه بيرون ريزیهاى شديدى (Aggrevations) را بيمار مى بايست تحمل كند كه بسيارى از اوقات اين دو مورد ذكرشده خارج از تحمل بيمار مىباشد.
محدوديت ديگر هوميوپاتى در حوادث مىباشد. مثلاً در مورد شكستگى استخوانها، شما الزاماً مىبايست استخوان را جا انداخته و گچگيرى نماييد، اما مىتوان در اين موارد نوعى داروى هوميوپاتى را تجويز كرد كه طول مدت جوش خوردن شكستگى را كوتاه نمايد و يا رگ پاره شده را حتماً بايد با جراحى ترميم كرد ولى باز مىتوان با داروى هوميوپاتى زمان بهبودى را تسريع نمود.
از ديگر موارد محدوديت هوميوپاتى روش زندگى فردى مىباشد. به عنوان مثال كسى كه شغل او پر از استرسهاى كارى است، داروهاى هوميوپاتى بر او كم اثرتر خواهند بود، چرا كه انرژى فرد دائماً در حال تحليل رفتن است و يا اگر مثلاً شغل فرد با بىخوابى همراه باشد طبيعتاً اين بىخوابى يك سرى مشكلات جسمى و روحى را براى او به همراه خواهد داشت.
طول مدت درمان براى هر بيمارى چقدر خواهد بود؟
اين سؤالى است كه اكثر مراجعهكنندگان معمولاً از پزشك هوميوپات خود مىپرسند اما بايد ذكر كرد كه به هيچ عنوان اين سؤال پاسخ مشخصى ندارد به اين دلايل كه:
1 - هرچه سن بيمار پايينتر باشد، عمق بيمارى كمتر و طول مدت درمان كوتاهتر خواهد بود.
2 - اگر بيمارى ارثى باشد، چون عمق بيمارى بيشتر است، طول مدت درمان طولانىتر خواهد بود.
3 - هرچه تعداد بيمارىهايى كه يك فرد دارد بيشتر باشد، طول مدت درمان طولانىتر خواهد بود.
4 - چنانچه بيمار مجبور به استفاده از داروهاى شيميايى باشد، مثل استفاده از داروهايى نظير انسولين، داروهاى فشارخون و داروهاى اعصاب، طول مدت درمان بيشتر خواهد بود.
5 - چنانچه فرد بهداشت شغلى، روانى، غذايى و... را رعايت نكند، طول مدت درمان نيز بيشتر خواهد بود.
6 - در اين ميان پاسخ بدن فرد به داروهاى هوميوپاتى را نيز بايد ذكر كرد. چرا كه در تجربه مشاهده كردهام كه در بعضى از خانوادهها داروى هوميوپاتى به راحتى و به طور كلاسيك و در بعضى ديگر به سختى و به كندى عمل مىكند.
نهايتاً شما بايستى كه به هوميوپاتى به چشم يك نياز طبيعى بدن نگاه كرده و هر ماهه بدن خود را تنظيم نمائيد هرچند كه بعد از مدتى پزشك شما فاصله ديدارهاى بعدى شما را به 2، 4، 6 و حتى 12 ماه بعد موكول خواهد نمود.
آيا هوميوپاتى تلقين است؟
مسلماً خير، چرا كه هوميوپاتى در گياه پزشكى و دامپزشكى نيز كاربرد دارد و هم اكنون در كشور ما دامپزشكانى هستند كه از اين شيوه درمانى استفاده مىكنند، لكن بايد دانست كه روش تلقين درمانى نيز وجود دارد كه متفاوت از هوميوپاتى مىباشد. شما مىتوانيد با تلقين براى خود سرطان درست كنيد و يا حتى آن را معالجه نماييد ولى مسلماً براى اين كار نياز به انرژى زياد و ساعتها وقت مىباشد در حالى كه در هوميوپاتى بيمار بدون آنكه بخواهد تمركز خاصى را انجام دهد و يا وقت خاصى را براى درمان خود صرف كند، بهبودى مىيابد و اين در موارد حاد كاملاً واضح است. به طورى كه اغلب در اين موارد فقط نام معجزه را مىشود بر آن نهاد. بسيارى از بيماران من بودهاند كه با اسهال و استفراغ حاد و يا آنفلوانزاى حاد با حال عمومى كاملاً بد مراجعه كردند ولى با كمك داروهاى هوميوپاتى در طى 24 ساعت و يا حتى هنگام خارج شدن از مطب كاملاً بهبود يافته بودند.
ولى به هر حال اين واقعيت وجود دارد كه اگر فردى به پزشك خود اعتقاد داشته باشد (صرفنظر از نوع طب به كار رفته) بهتر و سريعتر نتيجه مىگيرد.
آيا هوميوپاتى را در زنان حامله و نوزادان نيز مىتوان به كار برد؟
بله، چرا كه داروهاى هوميوپاتى در مقادير تجويزشده عارضهاى جانبى ندارند لذا نوزادان و خانمهاى باردار حتى در سه ماهه اول حاملگى نيز مىتوانند از آنها استفاده بكنند و اصولاً از آنجايى كه فرزندان، بسيارى از حالات ذهنى و جسمى خود را از والدينشان به ارث مىبرند، توصيه مىكنم كسانى كه هنوز ازدواج نكردهاند و يا هنوز بچهدار نشدهاند هرچه سريعتر، صرفنظر از اينكه احساس سلامت بكنند يا نكنند به يك پزشك هوميوپات مراجعه نمايند تا در طى روند استفاده از داروهاى هوميوپاتى اين خمير مايه مشكلات جسمى يا ذهنى كه در همه ما وجود دارد و در هوميوپاتى آن را به نام ميازم مىشناسيم به شكلى خفيفتر به نسل بعد انتقال يابد تا بتوانيم نسلى سالمتر از خود و نه بيمارتر، به جا بگذاريم.
اقتباس از کتاب پرسش و پاسخ در هوميوپاتى، تالیف دكتر غلامرضا عسگرى درمنكى
